Ga terug
#Den Bosch
#destad
#events

“Ik heb een druk en zinvol leven door vrijwilligerswerk…”

Van Citytrainer tot Blauwe Engel en van vrijwilliger bij Jazz in Duketown tot vrijwiliger bij het Skeerfestival, Simon Kumeling (28 jaar) is al jaren een zeer betrokken vrijwilliger bij een groot aantal evenementen in de lokale kunst- en cultuursector. Hij houdt zich sinds kort bezig met het thema toegankelijkheid en zet zich ervoor in dat evenementen toegankelijk zijn. Zijn doel? Iedereen moet mee kunnen doen.

“Ik weet niet meer precies wanneer ik het te horen kreeg, maar ik ben gediagnosticeerd met autisme, pdd-nos, en een licht verstandelijke beperking”, legt Simon uit. “Als je met beperkingen moet leven, moet je je aanpassen en is niet alles in het leven meer vanzelfsprekend. Mee kunnen doen in de samenleving is juist dan extra belangrijk. Voor mij is bijvoorbeeld een prikkelarme omgeving heel belangrijk. Dit heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik me in ben gaan zetten voor toegankelijkheid.” 

Evenementen organiseren als Citytrainer

“In 2016 ben ik bij de Muzerije, wat nu Huis73 is, in aanraking gekomen met een cursus, genaamd Citytrainer. Hierbij leer je alles wat er komt kijken bij het organiseren van een evenement. Onder begeleiding van een coach mocht je dan zelf een evenement bedenken om te gaan organiseren. Ik ben altijd al graag bezig geweest met organiseren. Ik heb als Citytrainer een rondleiding ontwikkeld in de Sint Janskathedraal waarbij ik met name lette op de toegankelijkheid. Daarnaast heb ik een tekenworkshop georganiseerd in het Noordbrabants Museum. Dit heeft mij bewust gemaakt van hoe fijn het is als je kunt meedoen in de samenleving en in je stad. Ondanks je beperkingen. Vanaf dat moment wist ik dat ik me wilde inzetten voor deze doelgroep.”

Denken in mogelijkheden

“Ik doe veel vrijwilligerswerk, onder andere bij de Blauwe Engelen, Jazz in Duketown, festival Skeer en allerlei activiteiten bij Huis73”, vertelt Simon enthousiast verder. “Ook werk ik in de horeca bij Kloosterhotel ‘De Soete Moeder’ in Den Bosch. Ik heb dus uiteindelijk ondanks mijn beperking een druk en zinvol leven. Dat vind ik belangrijk. Maar ook voor andere mensen met een beperking is het zingeven van je leven heel belangrijk. Het is zo waardevol om mee te kunnen doen! Vanuit mijn eigen ervaring wil ik andere mensen helpen om ook iets te kunnen bereiken, of je nu beperkt bent of niet. Mijn motto is ‘Je bent niet beperkt, je hebt mogelijkheden’.”

Ook al denkt Simon vanuit mogelijkheden, hij zal altijd rekening moeten houden met zijn diagnose. “Ik heb heel veel behoefte aan structuur en duidelijkheid en daarom is plannen voor mij belangrijk. Sinds 2021 woon ik zelfstandig, begeleid bij Cello. Daar krijg ik hulp bij het goed plannen van mijn activiteiten en daardoor heb ik structuur en duidelijkheid. Ik ben gelukkig goed in plannen, maar soms plan ik te veel en dan heb ik geen rustmomenten meer. Dan word ik door mijn begeleiding ‘teruggefloten’.”

Werkgroep toegankelijkheid bij festival Skeer

Afgelopen september was er weer een nieuwe editie van Festival Skeer. Dit festival is behoorlijk groot van opzet. Er werken ongeveer 100 jongeren aan mee en er zijn verschillende werkgroepen. Er is een Werkgroep Mainstage, een Werkgroep Hoofdpodium, een Werkgroep Sport. Daarnaast worden er creatieve activiteiten uitgevoerd in samenwerking met Huis73, zijn er activiteiten voor kinderen en is er een spookhuis. “Nieuw dit jaar is de Werkgroep Toegankelijkheid”, vertelt Simon enthousiast. “Ik heb deze werkgroep opgericht samen met een paar andere collega’s van PowerUp 073. PowerUp is het jongerenwerk in Den Bosch en PowerUp is organisator van het Festival Skeer. Met deze werkgroep hebben we een toegankelijkheidsplan opgesteld.”

Samenwerken aan toegankelijkheid

“Er werd op het festival dit jaar bijvoorbeeld een tent neergezet waar men zich kon terugtrekken in een prikkelarme ruimte”, aldus Simon. En er waren rolstoelplaatsen voor het hoofdpodium. We zijn in gesprek geweest over rolstoeltoiletten en hellinkjes, die ervoor kunnen zorgen dat ook mensen in een rolstoel naar het toilet kunnen. Helaas is dit niet gelukt. Het was te kostbaar en we waren dit jaar te laat om het nog te kunnen organiseren. Er was dankzij medewerking van Huis73 wel een boekenhoekje gerealiseerd in de prikkelarme tent zodat mensen even konden lezen om tot rust te komen. En dankzij Cello hadden we koptelefoons en zitzakken waar bezoekers gebruik van konden maken. De tent was ook de centrale ruimte voor bezoekers die vragen hadden over toegankelijkheid. Daarnaast  waren er keycords voor mensen met een onzichtbare beperking. Dat zijn bijvoorbeeld mensen met autisme of mensen die doof of slechtziend zijn.”

Een goede uitkomst voor zo’n eerste werkgroep Toegankelijkheid zou ik zeggen. Door mijn eigen ervaring zie ik vaak wat er beter kan op het gebied van toegankelijkheid. Vooral op het gebied van mijn eigen situatie. Ik kijk toch altijd of de omgeving prikkelarm is. Mijn hoop is dat in de toekomst iedereen mee kan doen in onze samenleving doordat we ons samen inzetten voor toegankelijkheid.”